Issız kadın

.

Bir kibrit ucuna takılmışcasına
Masmavi bir alevin
Cılız sıcaklığında erimiş sevdaların
Dibine düşmeyen aydınlığına benzedim
Ne kapıları tekmelemeye benzerdi bu iş
Ne de tokat atarcasına yüzüne sevdanın
Ben sevgiye inanmam demeye

Böylesine değişmez olabilir miydi
Bir çiçeğin kokusu
Böylesine çılgınca özlenebilir miydi
Bir insan

Yalnızlığın sen hali
Gelip de dayanmıştı kapıma
Mutlu sonların ulaşılmaz duraklarında
Kovaladım ayrılıkların öfkesini
Keşke zaman dursa

Oysa grubun sarısı düşerken saçlarına
Kızıl güneşler doğurmaktaydı akşam
Ömrü kısa olan
Tıpkı hayat gibi
Ne çok ertelenmişliklerimiz varmış
Farkında olmadığımız
Ve
Ne çok kaybettiklerimiz
Bilerek...

Ne çok söylenmemiş söz var oysa
Ne çok seni seviyorumlar
Ve
Bunun yerine
Sanki mecburmuşuz gibi
Ağzımızdan çıkan hoşçakallar...

Kahretsin...
Hadi söylesene
Durma
Ne bekliyorsun ki hala

Issız bir kadın
Gölgeleniyor anıların altında