En sevdiğim zamandır hüzün

Şimdi.
En sevdiğim zamandır hüzün
Bulutların külrengi uykusunda.
Yitik bir ekim, ekim giymiş,
Siyahı lambaların korkusunda.
Sanki yıkık bir bacadan tüter
Kederleri lavanta kokusunda.
Oysa şimdi vakit intihar vaktidir.
Bir otel odasında bir yalnız adam;
Sokaklar ölüm şarkısında.

Bakır havanlarda derin uykular
Sahipsiz mısralarda nikotin soluğu
Zamansız bir düşle gelen aşk
Ve buhurdan gibi zifiri yalnızlık.
Ağlamaklı şiirlerin ipek dokusunda
Siyah tüllerde saklı bir matmazel
Kesif bir hicran ve maça kızı
Hüznün genzi yakan buğusunda.

Şimdi. En nazlı sevgilidir hüzün
Yağmurların çisil çisil tanesinde
Yıldırımlar narin, yıldırımlar alımlı
O gözler, suların sesinde
Örtük perdelerde derin izler
Gölgeler ki nelerin neresinde
Arnavut taşından bir ışık sızar
Sarışın esmer kedilerin buluştuğu
Devrik bir çöp tenekesinde…​