Olric Sözleri

‘Zaman’ sözü çok can yakar be olric,çok can yakar.
+Öyle ama zaman herşeyin ilacı derler efendim.
- Madem öyle fazlası intihara girmez mi olric?
 
- Hayatta 3 yanlışım oldu Olric.
+ Ne gibi efendimiz?
- Tanıdım,inandım,güvendim.Ama 1 doğrum oldu.
+ O nedir efendimiz?
- Sevmek Olric.Fakat sende bilirsin ki 3 yanlış bir doğruyu ***ürür.
+ Gidelim efendimiz..
 
- Gitme vakti geldi olric.
+ Nereden gitme vakti geldi efendimiz?
- Kalbinden olric kalbinden.
+ Hiç gelmemiştiniz ki efendim.
- O zaman neden bu kadar canım acıyor olric ?
+ Çünkü hep kalbindesiniz sanmıştınız oysa bi kere bile sizi kalbine almamıştı efendim.
- Beni neden uyarmadın olric ?
+ Aşkından sağır olmuştunuz efendim.
- Anladım olric..
 
+ Benim bir hayalim var olric..
- Hayaliniz ne efendim?
+ Bir hayalimin olması olric.
 
+Neden Sustun Olric ?
- Susmadım Yalnızlığımla Konuşuyorum Efendim ..
+Ne diyor Olric ?
- Sessiz Olun Efendim..
 
+Dilencileri bilir misin Olric?
- Sizin sayenizde onu da öğrendik.
+Benimle hiç böyle konuşmazdın Olric.
- Bir tek Acınızın Asaleti kaldı, onu da kaybetmeyin efendimiz.
 
+Olric bana edilgen bir kelime söylermisin?
- Emin misiniz?
+Evet Olric, hemde en yakıcı olanını söyle.
+ Silinmek efendimiz.
+ Yeterince edilgen mi?
- Fazlasıyla edilgen.
 
+ İnsan nedir bilir misin Olric?
- Nedir efendimiz?
+ İnsan; Ağaçları kesip onlardan kağıt yapan sonrada o kağıtlara “Ağaçları Koruyunuz” Yazandır!
 
+ “Tutunamayanlar” okuyun! Ama tutunanlara okutmayın!
– Nedenmiş Efendimiz ?
+ Bizi anlamazlar Olric, gülüp geçerler bize !
 
+ Hayatta 3 yanlışım oldu Olric.
- Ne gibi efendimiz?
+ Tanıdım,inandım,güvendim.Ama 1 doğrum oldu.
- O nedir efendimiz?
+Sevmek Olric.Fakat sende bilirsin ki 3 yanlış bir doğruyu ***ürür.
- Gidelim efendimiz.
 
+ Hayatta 3 yanlışım oldu Olric.
- Ne gibi efendimiz?
+ Tanıdım,inandım,güvendim.Ama 1 doğrum oldu.
- O nedir efendimiz?
+Sevmek Olric.Fakat sende bilirsin ki 3 yanlış bir doğruyu ***ürür.
- Gidelim efendimiz.
 
- Efendimiz çok hiddetlenseniz bile küfretmiyorsunuz,Siz hiç kötü söylemez misiniz?
+ İçimden sövüyorum olric!
 
+Sevmek nedir olric?
- Sevmek sessizliktir efendimiz…
+Susarsam bilmez ki sevdiğimi olric?
- Susarak haykırınız efendimiz.
 
+Sevmek nedir olric?
- Sevmek sessizliktir efendimiz…
+Susarsam bilmez ki sevdiğimi olric?
- Susarak haykırınız efendimiz.
 
Olric sana bir konuda danışmak istiyorum.
-Elbette efendimiz, ben ne için varım.
-Şimdi olric, insanlar neden özel hayatlarından enstanteneler paylaşmakta bu denli cömert oluyorlar. Özel hayat ne demek ki? Al sen bunu herkesle paylaş, ya da herkesle paylaşma herkesin gözü önünde paylaş. Nerde bunun özelliği Olric??
-Efendimiz, onlar da büyüyecekler, olgunlaşacaklar zamanla. Sonra da.
-Zaman geçtikçe olgunlaşan tek şey meyvelerdir Olric.
-Dinlemiyorsunuz ki ama.
-Evet dinlemiyorum.
-Siz bilirsiniz.
-Tamam tamam anlat hadi.
-Anlatmam.
-Olric, dinliyorum dedim !
-Her neyse, zamanla diyorum evet. Büyüyecekler, özel ne demek yaşayacaklar. Ben onu sevdiydim de o beni terk ettiydi de oysa ben ona çok değer verdiydim de lakırtılarını bir kenara bırakacaklar.
-Nasıl bu kadar eminsin olric?
-Siz de yaşamadınız mı efendimiz?
-Yaşadım ama bununla bir ilgisi yoktu, hatta çok farklıydı. Kaldı ki kimseye bir şey anlatma gereği duymadım.
-O sizsiniz işte. insan acı çekince sapıtır, ne yapacağını bilemez.
-Evet, acıyorum zaten o insanlara Olric, umumi ile özel farkını bilmeyenlere. Acıyorum.
-Acıyın efendimiz, lakin hastalıklı bir acıma olmasın bu. Acı çekene acınır mıymış o da ilginç elbette.
-Anlamıyorlar Olric, acı tek kişiliktir, paylaşırsa azalır anlamı kalmaz. Sen de anlamıyorsun Olric. Sen acı ne nerden bilirsin ki hem.
 
-Çevrenizdeki bütün sahtelikleri öyle güzel aydınlatıyordunuz ki. Bir daha göremeyecekler sizin gibi bir devi efendimiz.
+Onların küçük yaşantılarının içinde ben de küçülmedim mi Olric?


+İnsanlar hep bir parçamı çalıyor olric. Okadar sessizim ki beni bir tek sen duyarsın bilirim! Okadar sessizim ki .Konuşamıyorum, konuşursam .

Kimin ellerine versem yüreğimi. Kimin ellerine bıraksam içimi; eziliyorum.

Eziliyorum. Eziliyorum! Beni anlamaya çalışsınlar istiyorum.Kendimle çekişkiye düşüyorum.utanmadan. “ONLAR KENDİLERİNİ DAHİ ANLAMAZLAR”DI di mi olric?


Çok konuşmaktan da korkuyordum. Sanki konuşursam, içimde azalan yaşama gücü büsbütün bırakıp gidecekti beni.

Konuşmadan, düşünmeden, hareket etmeden durmakla koruyabilirdim gücümü ancak.
 
-Sizden çekinecekler efendimiz.
+Olsun. Ben bir kutu şeker yaptırırım giderken. Zor, oyunu bozar.
Üstümüze başımıza çeki düzen veririz.



-İnsan beyninin böyle farklı güçte olması, birinin yazdığını, ötekinin okuyacak kadar bile bir zekaya sahip olmaması çok üzücü.

Kelimelerii herkes biliyor. Bilmedikleri de bildiklerinin yardımıyla öğretilebilir onlara.

Yalnız, bu masum kelimeler bir araya gelince, içinden çıkılmaz ağlar örüyorlar.

Üstelik, kelimeler karşısındaki çaresizliklerine üzülmüyor insanlar.

Bu kusurlarını önemsemiyorlar benim gibi; yalancı çarelerle avunmuyorlar; onu bunu çekiştirip teselli aramıyorlar.



+Dur bakalım bununla daha ne kadar övüneceğiz? Bıktırıncaya kadar.
-Kimi bıktırıncaya kadar efendimiz?
+Bilmem. Öyle ya kimi? Belki seni, Olric.
-Biliyorsunuz, ben her seferinde yeni duymuş gibi olurum anlattıklarınızı.
+Size yakışıyor deme Olric. Artık beni kandıramazsın.
 
+Eskiye bağlılığımız bir şey bildiğimizden değil. Eskisi bundan kötü olamaz ya, diyoruz.. Tam da bilmiyoruz yeniyi.Onlar utansınlar Olric.
Biz gene işin kolayına kaçalım.
-İşimiz pek de kolay değil, efendimiz..
+Kimseyi kandıramadıktan sonra neye yarar Olric?
-Daha denemedik efendimiz.
+Evet, bu milletBurada yaşayanlar, altı yüzyıl öncekilerden altı yüzyıl geride Olric.
-Altı yüzyıl önce gelseydik herhalde böyle karşılanmazdık.
 
+Gittikçe eskici oluyoruz Olric.
-Ne yapalım efendimiz.Yeniliklere yetişemiyoruz.
+Doğru. Nefes nefese kalıyoruz.Erkeklik bizde kalsın.
Olup bitenleri de izlemiyoruz.
-İnsanlarla görüşmek istiyorum. acaba kabul günleri ne zaman, biliyor musun ?
 
+Kasabaya gidelim Olric; kitap alalım daha iyi.
+Biliyor musun Olric, adama az kalsın "gidiyordum" yerine "gidiyorduk" diyecektim.
 
Geri
Üst