Olric sana bir konuda danışmak istiyorum.
-Elbette efendimiz, ben ne için varım.
-Şimdi olric, insanlar neden özel hayatlarından enstanteneler paylaşmakta bu denli cömert oluyorlar. Özel hayat ne demek ki? Al sen bunu herkesle paylaş, ya da herkesle paylaşma herkesin gözü önünde paylaş. Nerde bunun özelliği Olric??
-Efendimiz, onlar da büyüyecekler, olgunlaşacaklar zamanla. Sonra da.
-Zaman geçtikçe olgunlaşan tek şey meyvelerdir Olric.
-Dinlemiyorsunuz ki ama.
-Evet dinlemiyorum.
-Siz bilirsiniz.
-Tamam tamam anlat hadi.
-Anlatmam.
-Olric, dinliyorum dedim !
-Her neyse, zamanla diyorum evet. Büyüyecekler, özel ne demek yaşayacaklar. Ben onu sevdiydim de o beni terk ettiydi de oysa ben ona çok değer verdiydim de lakırtılarını bir kenara bırakacaklar.
-Nasıl bu kadar eminsin olric?
-Siz de yaşamadınız mı efendimiz?
-Yaşadım ama bununla bir ilgisi yoktu, hatta çok farklıydı. Kaldı ki kimseye bir şey anlatma gereği duymadım.
-O sizsiniz işte. insan acı çekince sapıtır, ne yapacağını bilemez.
-Evet, acıyorum zaten o insanlara Olric, umumi ile özel farkını bilmeyenlere. Acıyorum.
-Acıyın efendimiz, lakin hastalıklı bir acıma olmasın bu. Acı çekene acınır mıymış o da ilginç elbette.
-Anlamıyorlar Olric, acı tek kişiliktir, paylaşırsa azalır anlamı kalmaz. Sen de anlamıyorsun Olric. Sen acı ne nerden bilirsin ki hem.
