20
EXE RANK
SpoinieN-
Fexe Kullanıcısı
Puanları
0
Çözümler
0
- Katılım
- 27 May 2010
- Mesajlar
- 29,079
- Tepkime puanı
- 0
- Puanları
- 0
- Yaş
- 27
- Web sitesi
- www.cankskn.com
BARINAĞIN kapısı açılıp da birileri içeri girdiğinde, evlerden atılmış köpekler "Beni almaya geldiler" diye sevinç çığlıkları atarlar. Ön patilerini tellere dayayıp "burdayım" der gibi bağırırlar.
Oyuncu küçük köpekler, o evlerde öğrendikleri takla atma, el verme gibi numaralarını yapmaya başlarlar. Hepsinin gözü kapıdan içeri girenlerdedir.
Kimisi, "O gelenler bizimkiler, seninkiler değil..." dercesine yanındaki köpeği pataklar.
Bir sevinç fırtınası eser barınakta.
Kimisi kapatıldığı tel kafesin kapısına kadar koşup koşup döner. Kendilerini almaya geleni görmek için çırpınırlar, irili ufaklı köpekler, sevinç çığlıkları birbirine karışır. Ama kimse gelip onları oradan almaz.
Gelenler gittiğinde, arkalarından son bir kez bakıp, hüzünle tellerin arkasındaki köşelerine çekilirler.
Böyledir belediyelerin köpek barınakları.
Oradakiler, insanlara biyolojik olarak en yakın, bir büyümeyen çocuk zekasına sahip canlılardır. Bizlere bağlanırlar, severler, özlerler, üzülürler, ağlarlar... Bunu insanoğlu anlamak istemez
Bölgenizde bir barınak varsa, gidip bakın... Bir ölüm kampı gibidir çoğu.
Aklı, sevgisi, duyguları olan canlıları toplayıp tellerin arkasına kapatmak, onlara yardım için değil, onları sevmeyenlere ve istemeyenlere hizmet içindir. Gözleri barınağın kapısında öyle beklerler onlar. Bir gelen olduğunda sevinç çığlıkları atılır, küçük kaniş takla numarasını yapar, seter durduğu yerde zıplar, kangal kırması çıkış kapısına doğru koşup koşup döner. Ama onlar insanoğlunun merhametsizliğinin farkında değillerdir.
Bir gece o kapıdan canavar girer içeriye, insan kılığında... ( Bekir ÇOŞKUN / 2007)
HAYSEV'İN NOTU:
Bu Sayın Bekir Coşkun'un kaleme aldığı çok eski bir yazıdır. Hatta 2007 yılına aittir. Soruyoruz ne değişti?
Şöyle bir hesap belki açıklayıcı olur bu soruya: Türkiye'de kapasitesi 100 hayvan olan bir barınağa her ay ortalama 50 hayvan geliyor, Türkiye'de barınaklardan sahiplenilen köpekler ise %5 'ten az! Yani, siz bu satırları okurken, bir barınakta, tel örgülerin arkasında, ölümü yalnız başına soğuk taşlar üstünde bekleyen binlerce can var.
ARTIK ZAMANI GELMEDİ Mİ? Barınaklardan bir can kurtarmak için daha ne bekliyorsunuz? Şunu bilin ki, ona sadece kuru ekmek bile verecek olsanız, sırf onu oradan aldığınız için size minnetle bakacak, gereğinde canını hiçe sayacak bir varlık var orada. Sizi bekliyor...
"Bir can kurtar, dünyayı kurtar" der yaşlı bilgelerimiz.
O zaman geriye kalan tek bir soru var: Siz bir dünyayı kurtaracak mısınız? Yoksa bu gece yatağınızda siz uyurken bir barınakta bir damla gözyaşı ve ardından duran bir kalp atışı daha mı olacak?
ALINTTI
Oyuncu küçük köpekler, o evlerde öğrendikleri takla atma, el verme gibi numaralarını yapmaya başlarlar. Hepsinin gözü kapıdan içeri girenlerdedir.
Kimisi, "O gelenler bizimkiler, seninkiler değil..." dercesine yanındaki köpeği pataklar.
Bir sevinç fırtınası eser barınakta.
Kimisi kapatıldığı tel kafesin kapısına kadar koşup koşup döner. Kendilerini almaya geleni görmek için çırpınırlar, irili ufaklı köpekler, sevinç çığlıkları birbirine karışır. Ama kimse gelip onları oradan almaz.
Gelenler gittiğinde, arkalarından son bir kez bakıp, hüzünle tellerin arkasındaki köşelerine çekilirler.
Böyledir belediyelerin köpek barınakları.
Oradakiler, insanlara biyolojik olarak en yakın, bir büyümeyen çocuk zekasına sahip canlılardır. Bizlere bağlanırlar, severler, özlerler, üzülürler, ağlarlar... Bunu insanoğlu anlamak istemez
Bölgenizde bir barınak varsa, gidip bakın... Bir ölüm kampı gibidir çoğu.
Aklı, sevgisi, duyguları olan canlıları toplayıp tellerin arkasına kapatmak, onlara yardım için değil, onları sevmeyenlere ve istemeyenlere hizmet içindir. Gözleri barınağın kapısında öyle beklerler onlar. Bir gelen olduğunda sevinç çığlıkları atılır, küçük kaniş takla numarasını yapar, seter durduğu yerde zıplar, kangal kırması çıkış kapısına doğru koşup koşup döner. Ama onlar insanoğlunun merhametsizliğinin farkında değillerdir.
Bir gece o kapıdan canavar girer içeriye, insan kılığında... ( Bekir ÇOŞKUN / 2007)
HAYSEV'İN NOTU:
Bu Sayın Bekir Coşkun'un kaleme aldığı çok eski bir yazıdır. Hatta 2007 yılına aittir. Soruyoruz ne değişti?
Şöyle bir hesap belki açıklayıcı olur bu soruya: Türkiye'de kapasitesi 100 hayvan olan bir barınağa her ay ortalama 50 hayvan geliyor, Türkiye'de barınaklardan sahiplenilen köpekler ise %5 'ten az! Yani, siz bu satırları okurken, bir barınakta, tel örgülerin arkasında, ölümü yalnız başına soğuk taşlar üstünde bekleyen binlerce can var.
ARTIK ZAMANI GELMEDİ Mİ? Barınaklardan bir can kurtarmak için daha ne bekliyorsunuz? Şunu bilin ki, ona sadece kuru ekmek bile verecek olsanız, sırf onu oradan aldığınız için size minnetle bakacak, gereğinde canını hiçe sayacak bir varlık var orada. Sizi bekliyor...
"Bir can kurtar, dünyayı kurtar" der yaşlı bilgelerimiz.
O zaman geriye kalan tek bir soru var: Siz bir dünyayı kurtaracak mısınız? Yoksa bu gece yatağınızda siz uyurken bir barınakta bir damla gözyaşı ve ardından duran bir kalp atışı daha mı olacak?
ALINTTI