Kalk Dügüne Gidelim

Kalk Dügüne Gidelim

Sarardin üzüntüden, üç gün agladin
baktim gözlerine siçramis halkin gözleri
incesin
bardakta bir karanfile benzemiyor inceligin
serçeler sekmiyor hayir, dudaklarinda
ham demirden bir çanakta dövülmüs otlar olur
isinmis taslar olur yazlari geceleyin
sazlar
kanimda Çiçek Dagi'ni vurur
doldurur öylece göz yerlerimi inceligin

Tenimde iz birakmis kar kokusu
terli, muglak adamlarin hevesleriyle
harman edilmis tenim
sevinçler artirmisim çiçekli
ve çiçeksiz bütün daglardan.
Sarhosken bagrima akitilan yildizlar
özümü çekip ayirmis avuntulardan.
Simdi sana bakiyorum, kalabalik gözlerin
aglamasan bizi utandiracak sanki dünya
Valentina Tereskova
ve çekik gözlü kadin komandolar
çünkü üç gün beslendiler senin gözyaslarinla.

Sen aglarken azigimiz çogaldi
elledik halkin agrilarini cesurca
aglamasan
kök inatla kavramiyor topragi
bos umutlar içinde pervasiz büyüyor kir
agliyorsun ihanete karsi savkiyor piçak
bir piçak ki sevgilim, Sürmene isidir.

Bir sehrin uzak semtleri gibi gözlerin
üzgün, kara, ayaklanmaya hazir
ben yaralar kusanip katilirim onlara
onlara katilirim yedek mermi ve sarkilar alarak
seni alirim sonra her bir yanim çagildar
bir oyuna kalkariz sikilmis yumruklarla
yazariz duvarlara firtinali yazilar.
Bir gün burda, bu kalktigimiz yerde
kendini yasamakla tasiran bir günes kabarcigi
zonklayan bir atardamar oldugu anlasilir
el tutusmus çocuklar ki o zaman
senin gözyaslarini heyecanla kapisir.

(1969)

İsmet Özel