kolera - matine arabaları

Hasara uğradım evde yoktu kapıda kaldım
eşiğine yattım eşiklerde sabahladım
yaradanımız bence yaralamazdı özgür iradeydi şeytanım
bu işgal bu çelişik halde tutup çevirip kapıyı açtım
kaç saplantı sahibiydim kaçını bastırdım
ah şahsıma hakim olamadım
umarsızlık yolları tıkadı
filikalarım kıvılcım aldı
kırılgandım içimi sel bastı
vaziyet budur duygu yağmur altı
tanrı verdi ihtimallerim zayıf
son iç çekişti içime karşı çatışmalarda bedenim yok kılıf haşırt içine kaçtı ümitlerin gacırt önüm açık
gez göz arpacık evet canım kafam kaçık

buzdolabımda herşey bozuk çalıyor herkes bana bakıyor bir bön bön isimleri silme isteğim iştahım kabarır kendini kas biraz az.

Verse 2


son gülen ilk ağlayandı hırpalandı
zirve vakti şimdi yatıya kaldı
karada yüzen gemide battı
haydi söyle kaçınız delikanlı
ha yanakların kızardı
be sinirin yan sokaklarında kamburaltı
ya bir el atında tavla haklı haksız çıksın ortaya
kolera bu ya kurgu maduru sürgün aklı ağzında
ağzına kapanan elin şokta
sıkar canımı gizli tafra
tıkar nefesi bizli kavga
çalmasınlar taşımı
taşımı mezara gömerim yaşını başını aldım
çelişiki lişkilerim
matine aralarında eskidi kalbim

gözüme alabalık misali bakan kalabalık tam taramalık kabalık etmek istemezki ailemin hamuru kremalık kurşunlarınız tek atımlıksa dialoglarımız kasaturalık
eh habibi pek tabiki oh en iyisi tek takıl
güzel fikir güzel akıl
takla attır akıllarada akıl başa gelsin ha
başa gelen çekilsinde yol tuttursun şu mecra ya ya

kasti faul el var penaltı gol
insan öyle kullanılmaz hor
bakıra gerek kaol
hain arpalar mı büyüdü tarlalarımda boy boy
çeşmemiz hor hor
bak daraldın çok hora geçti kana kana iç ve öyle doy