Ne hayatımda “var” olabiliyorsun, ne de tamamen “yok”

Ne hayatımda “var” olabiliyorsun, ne de tamamen “yok”…
Beni, sen ve sensizlik arasında bir bilinmezlikte bırakıyorsun, bazen sabahları uyandığımda; benim olduğun fikriyle mutlu olabiliyorken, bazen de gideceğin düşüncesiyle çıldırıyorum, geceleri seni düşünerek uyurken, hem varlığının tarifsiz huzurunu hem de yokluğunun deli fırtınlarını yaşıyorum..
Öyle bir an’dayım ki, bundan sonraki “an” ne yapacağımı bilmiyorum. sadece yaşıyorum; ne olacağını düşünmeden, hayal etmeden, hatta bilmeden. sen varsan zaten, düşünmeye gerek yok.
AŞK, şu andadır.