sakladığım bu şehirde

-AUXERRE. ` · 17 Şub 2010

Selam

İçim de saklı duran , saklandığım bu şehirde

yaşamsal davranış biçimlerinden geriye büyümekten değil

içimde ki sesi yitirmekten korkan

bir ''ben'' kaldım ...

Ne esrem var,ne ötrem ..

Ne beni durduran cezmim,

Ne bana ben katan bir şeddem var ..

Ne elimi tutan bir harf,

Ne anlam katan bir harekem ..

Kalakaldım sayfalar ortasında,

Bir okuyan bekledim,

Bir hıfzeden belki..

Gölgesini istedim bir dostun med gibi..

Rabbim ben artık seslerin ortasında sessizliği arayanlardanım

Gördüklerimin yaşadıklarımın sancısını hissedemez oldum

Yalvarıyorum ölümü unutmadan ellerimden tut

Yoksa düşeceğim ...

Sevgi ve saygılarımla..

Sevgimin Nefrete döndügü anda benden kork

Ağlarsa anam ağlarmış gerisi yalan
birkaç hatıra değil mi geride kalan
ey beni benden alıp gönlümü çalan
Sevgimin nefrete dönüştüğü anda kork benden

Yıllarımı verdim ben bu ask uğruna
calindim çırpındım sevdam hatrına
tüm kalbimle bağlandım inan ki ben sana
Sevgimin nefrete dönüştüğü anda kork benden

Sanma ki suskunluğum acizliğimdendir
boyun eğmem sevgimin azizliğindendir
derler ki aldatan bizden değildir
Sevgimin nefrete dönüştüğü anda kork benden

İnsani insan eden namus demiş atalar
ha kadın ha erkek arasında ne fark var
et bul dünyası bu yanına bırakmazlar
Sevgimin nefrete dönüştüğü anda kork benden

Sevdim mi tam severim sildim mi bir kalemde
bir dakika bile durmam istenmediğim yerde
git demen yeter dönüp bakmam bile geriye
Sevgimin nefrete dönüştüğü anda kork benden

Dağlar kadar sabrımın tükendiği anda kork benden.....

elimde sıkılmış yumruk arasında
parmaklarımdan süzülen sen
tutma çabası nafile canım acımakta
seni yüreğe almak iki söze tabiyken
diz çökmeler fayda etmez
yalvar yakar gitme demek
yar söze değil de iki damla yaşa hatır
damlalar bensede can acısının yürek adı sen
eğilen baş olsa sıkılır mı yumruk
eğilen sevdam
zor gelen ben hayata başı dik tutarken
sırf sevdana sebep
çaresizliğin ortasında sıkılıp son bulan can
sevdam boyun eğen
ağırıma giden sebep olduğun yaşama hevesini
bir yüreğe sığdırırken sen
parmak uçlarıma can çekişir bırakan
sensizlik dedirtip adını değiştiren yine sen
şimdi sana mı kendime mi ödetmeli bedeli
sevgime gelince diz çöktü ya önünde
onun hesabı görülmüştür
sana değer verilip yanılmakla
hükmü sensizlik
__________________

YanLiz BeNi Sev..!

öyleki sabaha henüz açmakta papatya duruşun
inadına dik inadına sevdalı
rüzgarı seli görüp yaşasada soğuğu kendi içinde
inadına mağrur inadına kırılgan
ama bir yürek ki tüm zorlukları aşanda
kökleriyle sımsıkı tutunan da o
ben hep kırılgan duruşundan korkup
yaprağına zarar gelse fikri ağırlığıyla yaşıyorum
uzanıp yetemeyeceğimden korkuyorum
ben yanıbaşındaki diğer papatyayım
en az sen kadar duygularım
yetmesede bedenim ellerim şayet
sen uyurken ölebilirim
sen sabaha hala yanında say diye
sana gün boyu masallar anlatıp
hep mutlu sona vardırırım
sen farketmeden hergün doğ diye
her sabah başucunda uyanırım

BÖYLE DEĞİLDİ BURALAR..
Delirten bir kahırdı,tenime,ruhuma işleyen..

Ne ben anlatabildim ne anlayan bildi...

Deli bir yağmur yağıyordu İzmir,e...

Sensiz buralar çekilir değildi...

Koyuydu bitmeyen gecelerin rengi...

Beni benden eden,sonsuz bir gariplikti...

Ne ettiysem avunmadı şu gönlüm...

Ya ben fazlaydın İzmir,de

Ya da birşeyler eksikti....((
__________________
Son Perde de İndi...
Dün gece yine,anılar boyunca yürüdüm..

Her adımbaşında nefesin yüzümü yaladı...

Sanki o an sıcacık ellerin....

Avuçlarımda dolandı...

Gözlerim,gözlerinde öylece kaldı...

Sarılmak istedim sana sarılmak...

Koştum ardından deli,divane...

Vurgunum sana sevdalı,karasevdalı...

Benin anılarım bana yeter olmasanda...

Ama ne yazık ki,unutulduğumdan kapalı...
AYAZDIR GECELER..
Gece hasreti,gönül sevdayı,yürek aşkı dokuyor...

Gece Gözlüm İzmir sen kokuyor...

Buralar,gamlı,buralar,yaslı...

Sen geldin mi İzmir,İzmir oluyor...

Yüreğim buruk,ayazdırgeceler...

Gel be sevdam,bak yürek donuyor...

Ara

Ara

sakladığım bu şehirde

-AUXERRE. `