Neler yeni
Kullanıcı:
Blog Manşetler

Aklıma Düş/tün ~

Unut benden kalan ne varsa
Unutmak tesellidir yalnızlığın
Güneşi bir kadeh şarap gibi içip
Delicesine sarhoş olmak
En güzel tarafı imkansızlığın
 
Hep böyle çocuksu mu bakar senin gözlerin?
Hep böyle içinde uzak bir ışık mı yanar?
Bakışlarında beni dinlendiren bir şey var;
Kıyısındaymış gibi en sakin denizlerin...
 
Ne olurdu saadetlerin en büyüğü
İşte ellerimde al diyebilseydim
Anlardın ve hiç gitmezdin değil mi
Bir gün olduğun gibi kal diyebilseydim.
 
Ne zaman seni düşünsem yaşamak güzel
Bir bahar bahçesi olur güz bahçeleri
En karanlıklarda bile uzanır bir el
Kendiliğinden açar sabaha perdeleri
 
Sen bastığın yerde çiçeklerin büyüdüğü
Her zaman en güzel her yerde eşsiz
Sen yaprak sen köpük sen kuş tüyü
Sen sevgi nehirlerimin aktığı büyük deniz
 
Kazımak ulu ağaç gövdelerine adımızı
Yazmak her şeyi bir bir kumların üstüne
O her işkenceye mahkum olmuşluğumuz
O çok sevmek daha çok sevmek günden güne.
 
Şarkısız ve sensiz kaldığım nice akşamlar
Gözlerin geçer aklımdan özlemler içinde
Gözlerin bir çigan müziği güzelliğinde
Kirpiklerinde keman bebeklerinde gitar...
 
Bir daha dünyaya gelsem
Yine seni severdim
Beni üzesin diye
Beni deli divane edesin diye
 
Seni görmediğim günler
Karanlıktayım katran gecelerdeyim
Cehennem misali bir yerdeyim
Bir demir nasıl paslanır bir elma nasıl çürürse
İşte öyleyim...
 
Gözleri namuslu namuslu parlar insanların
Gökyüzü inadına mavi
Yaşamak inadına güzel
Bu şehirde sen varsan...
 
Bütün kadehlerimi hep sana adıyorum
Hep senin için bu bir bir boşalan şişeler
Umutsuzluğum sarhoşluğum senin eserin
Senin yüzünden bu delicesine içmeler
 
Dayanmak zor yalnızlığına akşamların
Unutmak mümkün değil seni bir şarkı gibi
Ağır ağır ilerleyen bu zaman içinde
Her an bir sarhoşluktur sensizliğin verdiği
 
Bir gün anlarsın hayal kurmayı;
Beklemeyi ümit etmeyi.
Lanet edersin yaşadığına...
Maziden ne kalmışsa yırtar atarsın..
Seni sevdiğimi işte o gün anlarsın.
 
Bir pınarsın içilen ama hiç kanılmayan
Seveni yanıltmayan sevince yanılmayan
Özlenen sen özleyen sen özleten sen
Varken doyulmayansın yokken dayanılmayan
 
Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki
Dünyadan bezginliğim dünyalar kadar eski
Öylesine çözülmüş öyle dağılmışım ki
Bu ne bitmez ayrılık bu ne özlem diyorum
 
Beni çağırdığını bir defa duyabilsem
Avuçlarımda ateş yorgun gözlerimde nem
Aşarak denizleri bir gün kapına gelsem
Başımı duvarlara vurup ölsem diyorum
 
Dün kopan bir yapraktıdüşen bir kuru daldı
Bugünden güzel değil bulacağın yarında
Aç ellerini bir bak yanan avuçlarında
Dün gitmiş yarın yok bize bir bugün kaldı
 
demek o beni sevmiyor
demek o beni anlamıyor
bana içkimi verin
bana kadehimi verin
bir daha ölmek istiyorum
 
Bir yerlere varmadan nasıl böyle
Hiç durmadan akıp gidiyor günler
Yaşam diye verdiğin bu mu söyle
O mu sırtıma sapladığın hançer
 
Sevdimse; verdiğin yürekle sevdim
Sen açtın bu ufku karşımda sonsuz
Yürüdüm bir yolun sonuna geldim
Yıkık üzgün ve paramparça onsuz
 
Cevap yazmak için giriş yap yada kayıt ol.
Geri
Üst