Bir hoşçakal borcum var

Bir hoşçakal borcum var dünya sana
Her ne kadar hoşça almamış olsan da beni koynuna
Al işte
Bütün öfkemi hapsedip satırlarıma,
Gidiyorum öylesine.
Oysa sevgilinin kollarında azad edip yalnızlığımı
Dokundukça titreyen göğüslerinde özgürce kanat çırpacaktı öpüşlerim
Üşüdüğüm anlara inat sıcaklığını sürecektim ruhuma
Ve kokusunu tenime
Sevişmekten yorgun düşecekti bedenlerimiz
Ve sonrasında gülümseyerek
Bakire sabahlara açacaktık gözlerimizi
Ama olmadı
Gidiyorum işte