Her Telden '' Yazarı Bilinmeyen Sözler ''

  • Konbuyu başlatan Konbuyu başlatan SpoinieN-
  • Başlangıç tarihi Başlangıç tarihi
O zamanda demistim ,yine de derim..senin ikliminde açmıyor çiceklerim..
 
Değmezdin" dedi giderken benden Evet sevgili.. Haklısın dedim.. Değmezdim! ...... incinirsin diye korktuğum için saçının teline bile Değmezdi ellerim Sana bakmaya kıyamadığım için Gözbebeklerine Değmezdi gözbebeklerim Değmezdim dedim ya.. Tenine değmezdi tenim Ya da "Değemezdim" mi demeliydim ?
 
bilgi toplumu oldunuz da, duygu toplumu olmanıza megabaytlarınız mı yetmiyor?
 
çok kirlendim ben sende..hep belden aşşağı sevdin beni....senin yüreğine giden yol yatağından geçerdi....bu yüzden her gözgöze gelişimizde gözyaşlarımla kırklanırdım...
 
dışarıdan güçlü görünüyor olabilirsin, ama savaşlar içeride kazanılır.
 
Yüreğinde bir damla gülümseme varsa'saklama ! eğer bir yolun varsa gidilecek' sona bırakma !bir sözün varsa dilden yüreğe hiç susma ! görmen gereken biri varsa git gör;; okşaman gereken bir yürek varsa esirgeme elini '' Hayat Çok Zalim !! an gelir elini , ayağını, gözünü ,yolunu alıverir senden ,,,, Ozaman istesende dokunamaz !!!!!!!
 
melodi! ve ziyan-ölüm-dünya üçgeni! bir deli! şahane bir ruhun devrim geçirmiş, sonrasında evrimle dönüşmüş hali! ve bir de ben; yok'un en tok tadıyım! ...
 
Ìnsani olgunlaştıran yaşı değil yaşadıklarıdır
 
Tadı senden gelir
Yediğim yemişlerin
İçtiğim içkilerin
Ve içimdeki bu dayanılmaz sıkıntı
Bu emsalsiz hüzün
...Seni beklediğim içindir
Resmine bakamaz oldum
Uykulardan korkuyorum artık.....
 
Aşk,
ölümü erken aldatma biçimiyken, anladım..

-Nerdesin? Sorusuna alamadığım cevapmış ayrılık..
 
Bana karanlığı bırak,
beni bırak, beni böyle bırak, böyle ansızın, böyle yakışıksız, böyle anlamsız..
 
Ağzın tat görmesin hayat,
kandırdın beni
 
Kalmak zor ben giden olayım, derdim hep...Ama şimdi kalan "sen" oluyorsun ve gitmek ayaklarıma dolanıyor...
 
Her yeni
doğan güneş/im (sana mı) batıyor ?!
 
bugün hava kapalı kasvetliyim. Gökyüzü kapkara bende sıkışmış gibiyim. son günlerde iyice daraldım. Ya Rab yardım et yoksa beşeremi kaldım. anlams kimse halimi. bu hayat bize işkencemi kusuyorm içimdekileri liriksel bi şizofrenim..
 
ucuz olan insanın fıtratı onu sağlam tutarsan hersey sende bitiyor fıtrat sağlamsa sende bu dünyada pahalısın seni o zaman toprak cürütmes kul öşertsede sana bir şekil şemal gelmez.. Hikmet ilimde ilim kendini bilmekte kendini bilmekt seni yaratanı tanımakta onu tanırsan onun yarattğı toprak mı sebi cürütüp kokarca gibi kokutacak ha ey şizofren....
 
ve sen, en kuvvetli adımlarımla yetişemediğim. kendini güze küstüren, yalancı bahar... her şey temenni ettiğin gibi. aşk kınında kaldı. cümleler boğazda. ben, çok üşüdüm...
 
defolu bu yaşam, hatta bedeni de bana uymuyor... değiştirme şansım yok mu...
 
aynada her gün değişen, şekli bozulan surata bakıp öfkelendik. içten çıkartmamacasına yerleştirilen, ancak aptal gerekçelerle üzerinden çok an geçmeden yüreği terk edip giden sevgililerin peşinden baktık, acıdık. ne istiyorduk. ne arıyorduk. niye ağlıyorduk. neden böylesine hızla geçip gidiyorduk. zamanın telaşındaki sebep neydi anlaşılmıyordu...
 
Tüm
bunları çabucak geçelim sevgilim...
 
Geri
Üst