Neler yeni
Kullanıcı:
Blog Manşetler

İçten Aşk Şiirleri

Seni Seviyorum Demek İsterdim

seni seviyorum demek isterdim
ölesiye bir duyguyla,
taparcasına dil dökmek
ve saçlarım ağarmadan söylemek isterdim

seni sarmak isterdim sonsuzlukla
delicesine sevmek
bir sarhoş gibi adını sayıklamak
ve bağırarak kollarında ölmek isterdim gülüm
 
Sevda

Bildim ki nasibim yalnız sen,
Ekmeğim senden gelirmiş,
İnsan uyuyabilirmiş
İzin verirsen.
Dolaşamıyorum sokakta
Rüzgarla serinleyemiyorum,
Esneyip gerinemiyorum
Upuzun yatamıyorum parkta.

Bir mavi balon mudur bu yaz
İçi sevda dolu yolculuk,
Kurtar beni artık ey çocuk!
Dişleri papatyadan beyaz!
 
Hep seni sevdim

Yaz kendini anlatırken yaprak yaprak
Günler ne çabuk akıp geçti sevgilim
Yüzyıllar geçti sanki aradan
Yollar yollar boyunca yan yana
Hangi yokuşu çıktıysam seninle
Kuşlar uçuştular saçlarından

Hep seni sevdim, silinmez izi
Sevimli şaşkınlıklarımın o yazdan

Kır kahveleri kuş sürüleri sonra
Konuşmadan oturduğumuz masa iskemle
Demli çay, demli çayın buğusu
O yaz daha mutluydu seninle

Senin mavi miydi ya kalbinin sesi
Bir saat gibi işlerken kendiliğinden
Yine buluştu gözlerimiz sevgiler üreten
O yaz seni ne çok sevdiğimi
Öğrendim bir akarsuyun sessizliğinden

Bulutlardan bulutlara çıkardım o yaz
Çiçekler suladım her günbatımı
Çocuklarla konuştum hüznü unutturan
Yalansız hilesiz sevdim seni
Çiçekler çocuklar ezgiler içinde
 
Seni Seviyorum

seni seviyorum
çağladıkça coşan su
estikçe dellenen rüzgar
ekildikçe anaçlaşan toprak
öğütler bunu bana

seni severken
türküden türküye geçer ırmak
toprak yaz yağmurlarıyla oynaşır
öğle tozlarıyla dolanır rüzgar ufku
adınla uyarırlar beni

seni seviyorum
bağda çilenen salkım
dalda allanan meyva
öttükçe kendini tüketen kabakçı kuşu
öğütler bunu bana

seni severken
yaz güneşi şehvete boğar bahçeyi
kükürt adetleriyle solar bağ yaprakları
ballı incirde yaşar-bin bir cilveli-aşklarını
turunç gerdanlı kuşlar
haberler getirir sağdıçlarım
gül kurusu mektuplar

seni seviyorum
hayra yorulan düşler
ceviz sandıkta bekarlığının gül suları
taş yastıklarda zümrüdüanka kuşları
öğütler bunu bana
 
Aşk Var

Yıkandım, bütün sular tenime değdi
Atlasıma yeni dağlar ekledim
Yeniden tasarladım kitabımın kapağını
Seni sevdim, yazdıklarım aşka ilişkin

Bana yeni incelikler kazandıran sevdanın
Sularında yüzüyorum, ruhuma değiyor sular
Evet seni sevince öyle oldu, şaşırdım
Dallarımda zerdali, yelkenimdeyse rüzgâr

Kırgınlığa uyaklı şiirler yazıyorum
En az kırk yerinden yırtıktı kalbim
Gör yarışa kalktım büyük akan nehirle
Aşk var, köprü aramam karşıya geçmek için
 
Senin İçin / Cenap Şehâbeddin

Sesin işler gibi bir şûh kanat gamlanma,
Seni dinlerken olur kalbim uçan kuşlara eş;
Gün batarken sanırım gölgeni bir başka güneş,
Sarışınlık getirir gözlerin akşamlarıma.

Doğuyor ömrüme bir yirmi sekiz yaş güneşi,
Bir kuş okşar gibi sen saçlarımı okşarken.
Koklarım ellerim gülleri koklar gibi ben;
Avucundan alırım kış günü bir yaz ateşi.

Gönlüme avdet eder her unutulmuş nisan
Ne zaman gençliğini yolda hırâman görsem.
Eskiden pembe dudaklarda dağılmış busem
Toplanır leblerime, bir gece dargın olursan.

Seni zambak gibi gördükçe açık pencerede
Gül açar bahtımın evvelki hazanlık korusu.
Genç eder ufkumu hülyâlarımın genç kokusu;
Sorarım ak saçımın örttüğü yıllar nerde?

Cebhemi varsın o solgun seneler soldursun
Yeni yıldız gibi doğdukça güzel her akşam,
Gençliğin böyle benimken kocaman, hiç kocamam .. .
Ruhûm, ölsem bile ben, sen yaşayan ruhûmsun
 
bitmeyen bir sevdaya nöbet tutuyor
Fakat bilmezler ki bu adam
Sebepsiz dışarı çıkmıyor.
Öyle ya
Ya siz sıkılacaksınız beklemekten
Ya da ben sıkılacağım sıkılmaktan
Fakat yine de bahsetmeyeceğim
Dışarıya çıkmaktan
Ama olsun, çekilirim bir kenara öylece
Bir sevda masalı daha yazarım kendimden
Kendime aşık olur ve kendimi öldürürüm
Tekrar diriltip tekrar aşık olurum
Hiç sıkılmam ki ölmekten.
O da olmadı
Bir avuç kalp sunarım size, çirkinlikten yoksun
Ya kanıp gidersiniz sevinçten
Ya da bir şair oluverirsiniz aniden
Bir yanıma kan tükürürüm o zaman
Bir yanıma gözyaşı
Ama yine de sebepsiz çıkmam dışarı.
 
BİLMEM…BENİM HİÇ SENİM OLMADI Kİ…

Bilmem öyle delice sevmeleri
Katıksız…
Bir çift gözde kaybolmak ta neymiş ?
Anlamsız yaşarım hayalleri,
Bilmem…Benim hiç SEN im olmadı ki…

Kalp çarpıntısı nedir ? anlamam.
Aşkın sesi titretmez nefesimi,
Dalıp gitmem sonsuz hayallere,
Hiç yaşamam bahar mevsimi.
Bilmem…Benim hiç SEN im olmadı ki…

Elimi avuçlayan bir el özlemedim hiç,
Saçımda dolaşan bir nefes…
Bu kalp şaha kalkar mı bende ?
Kanar mı böyle derin ve ince ?
Bilmem… Benim hiç SEN im olmadı ki…

Uzun saatler beklermiyim aşkı kapımda ?
Sonsuz acı ıdır bu özleyiş ?
Yarin yüreğini duymak mıdır ta derinde ?
Issız bir köşede ve yapayalnız…
Bilmem…Benim hiç SEN im olmadı ki…

Dilim susar ,aşk sözleri yok lugatimde,
Ne kadar sıradan, haince…
Bulamaz mıyım O’na diyecek bir tek hece?
Adını ta içime çeke çeke …
Bilmem…Benim hiç SEN im olmadı ki…

Herşeye sırtımı dönerim de ben ,umarsız…
Sevgiye aç mı kaldı ruhum hoyrat ellerde ?
Bu hayat benim mi ? Kim bu aynadaki ?
Ne çabuk geçti yıllar,sen sendemiydin deme!
Bilmem…Benim hiç SEN im olmadı ki…

Gülüşü bir yaşama bedel mi ? Bu mu yar ?
Bakışı da öldürmeyen bir kurşun öyle mi ?
Ağlamayı unutmuş gözlerde nem mi var ?
Dinle…Susmuyor mu içimdeki çocuğun sesi ?
Bilmem…Benim hiç SEN im olmadı ki…

Aşkla hüzün kardeş mi yoldaş mı böyle ?
Biri böyle mi vicdansızca hayatı geçirir ele ?
Güç tükenir hayal mi devam eder ? Söyle !
Nasıl diyeyim seni delice seviyorum ! diye ?
Bilmem… Benim hiç SEN im olmadı ki…
Oldu mu SEN söyle !!!
 
Seviyor musun?

Seviyor musun? diye sorma bana.
Git diyen sensin.
Ne ayrılmayı,ne de yaşanacak aşkımızı toprağa gömmeye hazır değilim.
Senin kadar hırçın dalgayım ben de,senin kadar korkağım
 
Bir dokunuşla yıkacak,yakacak kadar isyandayım;
ama inandıramadım seni sevgime.
Sen yargılarken beni beyninde,bense gözlerinin içine bakıp ağlıyordum.
Bir tek ağzından çıkacak söze bağlıydı.
 
Oysa sen suskunluğu seçmiştin.
Aşkın içine birkez girdimi ama ,niçin,keşke ve kuşku teslim alıyor her zerremizi;
ama ama yalanı sokmadım ikimizin aşkına.
O aşk ki bazen bir kirpikten süzülen damla bazende okyasının ortasındaki yakamoz.
 
Nasılda seninle geçen saatler güzeldi.
Bu yalancı dünyamda zaten sen vardın hepde sen olacaksın, herşey ne güzeldi;
ama sen bunada inanmadın.
Ahh bu amalar,keşkeler,sorular yokmu..
 
Yaşamak varken şu sevdayı,aşkı delicesine bu amalar bu keşkeler bu sorularla neden boğarız aşkımızı,sevdamızı?
Nasıl nasıl inandırabilirim seni?
Ben seviyorum dedikçe,sen inanmadın. aşagıladın, kaçtın benden!
Zaten sevgini söylemeyip,kırıcı sözler ne varsa suratıma haykırdın.
 
Bilmeden meğer sana zarar vermişim.
Nasıl üzmüşüm seni oysa seni kırmamak için içime atardım isyanlarımı,geceler boyu ağlardım yeterki sen gözyaşımı görüp üzülmeyesin diye.
Demek ki gitmemin zamanı gelmişte geçiyor.
Gençliğine sığınır unutursun bu buğulu gözleri,bu sevdamı.
 
Huzurlu değilim diyordun ya,huzurlu ol artık.
Gülüşlerimi,buselerimi, sana olan aşkımı’da alıp gidiyorum.
Gidişim yürekten değil.
Zorunluluktan yeter ki huzurlu mutlu ol diye.
 
Sanma ki benden sakladığın duygularının farkında değilim.
Beni her gittiğin yere ***üreceksin çünkü ben senin gözlerinde,yüreğinde olacağım.
Ne yazık ki toz duman edemedim sana olan duygularımı.
Busemin kokusu kalacak göğsünün üstünde bizi bir imkansızlığa mahkum ettiğini anlayacaksın, ama çok geç olacak çünkü ben ölmüş olacagım
 
Sevgiliye
O kadar yakınsın ki bana,
Bir o kadar da uzak,
Sanki ilk defa aşık olmuş gibiyim,
Uzana bilsem bir adım kadar yakın,
Ama sanki ayaklarıma prangalar vurulmuş,O bir adımı atamıyorum,
Sadece seyrediyorum seni,
Dizlerine yatıp, elini sımsıkı tutmak istiyorum,
Gökyüzüne bakar gibi,
Gözlerine dalmak istiyorum,
Sana bakarken prangaların ayağıma değil,
Yüreğime vurulduğunu hissediyorum,
İçin için yanan yüreğime,
Seni sevenin ben değil,
Yüreğimin olduğunu anlıyorum,
Yüreğim senin dostluğunu istiyor,
Yüreğim senin sıcaklığını istiyor,
Kırmamı söylüyor zincirleri,
Ve ilk defa kırmaya çalışıyorum,
Doğru bildiğim şeyleri atıveriyorum bir tarafa,
Sırf sana daha yakın olabilmek için,
Zincirlerle bağlı yüreğimi bırakıveriyorum,
Bir kuş gibi ormana,
Yüreğim bir kuş oluyor senin yanında,
Ürkek bir kuş,
Soğuk bir havada titreyen üşümüş bir kuş,
Çok şey değil istediği yüreğimin,
Sadece dostluğunu ve sıcaklığını istiyor,
Senin sıcaklığını,
Sonra kanat çırpıp uçmak istiyor seninle,
O güzellikleri seninle paylaşmak istiyor gökyüzünde,
Dünyadan uzak yüreğim seninle
 
HAKKIMI HELAL ETMİŞİM

Sen bendin ve…
Ben seni bulmuştu…
Nasıl olmuştu ? Bilmem…
O gün…içime doğmuştu.

Bildiğim herşeyi unutacaktım,
Hoyrat rüzgarlar alıp ***ürecekti beni,
Sırların en büyüğü olacaktın
Dayanılmaz özlemler içimi eritecekti.

En derin köşesinde ruhumun,
Sarılmaz kanayan yaralar deşilecekti.
Ve ömür boyu bitmeyen bir AH ‘ın
İlk tohumları çaresizce yeşerecekti.

Ben…ben ki acizlik yok sözlüğümde,
Şimdi ise ilk sırada , gözümün içinde!
Sen…tuttun yamacımdan,ne istedin de
Yaklaşma bana,yaralıyım,hırpalama diyemedim de…

Ah ediyorum sanma sevdiğim,sensiz hiçmişim,
Hayat değirmeninde eriyip gitmişim,
Kırıntılarımdan yeniden doğdum seninle,
 
GÖZLERİNE BAKARKEN

Gözlerine bakarken
güneşli bir toprak kokusu vuruyor başıma,
bir buğday tarlasında, ekinlerin içinde
kayboluyorum…

Yeşil pırıltılarla uçsuz bucaksız bir uçurum,
durup dinlenmeden değişen ebedi madde gibi gözlerin:

sırrını her gün bir parça veren
fakat hiç bir zaman
büsbütün teslim olmayacak olan…

Şair: Nazım Hikmet
 
Artık Sevemiyorum

O baslamisti seni seviyorum diye
Bende sevmistim ölesiye
Gezip, dolasir, konusur kene
Bende kanmisim onun her sözüne.

Nerden bilirdim sonunun böyle gelecegini
Bir anda beni terkede bilecegini
O mavi gözlerin yalan söyleyebilecegini
Bir anda dünyami yakabilecegini

Bilmen simdi basksini severmi
Onuda sonunda benim gibi edermi
Yalniz sunu biliyorum
Tek onu sevdim baskasini sevemiyorum.
 
Cevap yazmak için giriş yap yada kayıt ol.
Geri
Üst