Allah Sevigisi Şiirleri

Düğün bana

Dün bana, bugün bana,
Her günüm düğün bana,
Düşte gelir ün bana,
İşitin şu halimi!

Pîrin yüzünü gördüm,
Gönlümü ona verdim,
Dost bahçesine girdim,
Topladım güllerimi.

Dostun yüzü gül bana,
Sesi bir bülbül bana,
Yunus hayrandır ona,
Buldum artık erimi.

Kibir yüzünden

Kırdım, kırıldım,
Kibir yüzünden.
Boşa yoruldum,
Kibir yüzünden.

Hayale daldım,
Çaresiz kaldım,
Gayet bunaldım,
Kibir yüzünden.

Nasıl edeyim?
Neler ödeyim?
Nere gideyim?
Kibir yüzünden.

Aklımdan oldum,
Sararıp soldum,
Saçımı yoldum,
Kibir yüzünden.

Yıllarca yandım,
Ele dayandım,
Pek geç uyandım,
Kibir yüzünden.

Çatılır kaşım,
Eğilir başım,
Akar gözyaşım,
Kibir yüzünden.

Zarar önlemem,
Dertle inlemem,
Öğüt dinlemem,
Kibir yüzünden.

Hâlim isyankâr,
Dendi günahkâr,
Oldum riyakâr
Kibir yüzünden.

Sohbetten kaçtım,
Nimeti saçtım,
Ele el açtım,
Kibir yüzünden.

Kendimi yaktım,
Çok gönül yıktım,
Benlikten bıktım,
Kibir yüzünden.

Çare ararım,
Olmaz kararım,
Bitmez zararım,
Kibir yüzünden.

Nefsime kandım,
Bir şeref sandım,
Ateşsiz yandım,
Kibir yüzünden.

Yol tuttum ayrı,
Bıraktım hayrı,
Delirdim gayrı,
Kibir yüzünden.

Kin nefret içtim,
Kendimden geçtim,
Zorluğu seçtim,
Kibir yüzünden.

Saplanan oktur,
Sıkıntım çoktur,
Çaresi yoktur,
Kibir yüzünden.

Düşmanla gezdim,
Dostları üzdüm,
Nefsimden bezdim,
Kibir yüzünden.

Gün geçti azdım,
Kuyumu kazdım,
İşimi bozdum,
Kibir yüzünden.

Yola taş koydum,
Kötü söz duydum,
Şeytana uydum,
Kibir yüzünden.

Kırattan indim,
Eşeğe bindim,
Düşman edindim,
Kibir yüzünden.

Gafletle yattım,
Karada battım,
Çok acı tattım,
Kibir yüzünden.

Yurt oldu dağlar,
Gözyaşım çağlar,
Sebepsiz ağlar,
Kibir yüzünden.

Titriyor elim,
Büküldü belim,
Tutuldu dilim,
Kibir yüzünden.

Yoktur yararım,
Yanlış kararım,
Çare ararım,
Kibir yüzünden.

Varımı verdim,
Her şeyi serdim,
Artıyor derdim,
Kibir yüzünden.

Görürken Allah,
İşledim günah,
Hoca der eyvah,
Kibir yüzünden.

Yâre karşı

Beni hep ağlatan o yâre karşı,
Gönülden can veren dildara karşı.

Seherde uyanıp feryat ederim,
Sanırsın bülbülüm gülzara karşı.

Yunus gurbet elde kimsesiz kaldı,
Aşkı söyletiyor ağyara karşı.

Derman olacak

Bu aşk başıma benim,
Yine gelecek yine,
Aşkınla canım benim,
Kurban olacak yine.

Utanırım yaşımdan,
Aşkın gitmez başımdan,
Akan kanlı yaşımdan,
Âlem dolacak yine.

Âlemlerin sultanı,
Bize etti ihsanı,
Er veya geç bu canı,
Yine alacak yine.

Gel Yunus’u ağlatma,
Ciğerini dağlatma,
Bu aşk senin derdine,
Derman olacak yine.

Yağma olsun

Canlar canını seçtim,
Bu canım yağma olsun!
Dünya kârından geçtim,
Dükkânım yağma olsun!

İkilikten usandım,
Birlik diye uyandım,
Can suyu içip kandım,
Dermanım yağma olsun!

Balıma kaymak koydum,
Yunus’la yiyip doydum,
Ballar balını buldum,
Kovanım yağma olsun!

Âşıklar ölmez

Köyümüz kıraçtır, orman bulunmaz.
Derdimiz çok ama derman bulunmaz.

Deli gönül niçin aşktan usanmaz?
Varır aşka düşer, yine uslanmaz.

Âşık aşkı bilse, âşık olamaz,
Canını vermeyen mâşuk bulamaz.

Aşk pazarında, her can satılmaz,
Benim şu canımı hiç kimse almaz.

Âşık öyledir ki, dünyaya bakmaz,
Âhiret yanında bir çöpe saymaz.

Âşık öldü diye haber verilmez,
Hayvan ölür ancak, âşıklar ölmez.

Ârif olan kişi, yolda yorulmaz,
Bu yolda baş kopar, kanı sorulmaz.

Erenler kapalı, kapalı durmaz,
Bu kapıya gelen, hiç mahrum kalmaz.

Yunus, bu deryanın içinde kalmaz,
Çıkabilir mi ki, aklı hiç almaz.

Geldim

Kayalar, dağlar aştım,
Hedefime ulaştım,
Birden tuzağa düştüm,
Tutuldum, ele geldim.

Çukura düşen gülmez,
Anlatsam dile gelmez,
Söylerim dilim bilmez,
Bir tuhaf il’e geldim.

Artık büküldü belim,
Pusuda bekler ölüm,
Ben bir garip bülbülüm,
Ötmeye güle geldim.

Yunus sanki delirdi,
Hakk’ın nuru belirdi,
Parlayan güneş gibi,
Ufuktan doğageldim.

Baston gerek

Aşkı seviyorsan bir can olasın,
Bütün dertlerine derman bulasın!

Zehirdir, bal değil dünyanın malı,
Niye böyle zehre parmak banasın?

Sana erden baston gerek bu yolda,
Düşmezsin bastona hep dayanasın.

Yunus bunu masal gibi dinleme!
Âşık olunca sen de uyanasın.

Ümit kesmem senden

Yâ Rab, hep bozsam tevbemi,
Ümidimi kesmem senden.
Günah doldursam heybemi,
Ümidimi kesmem senden.

Seviyorum Rabbim seni,
Günahım çok affet beni,
Sil hepsini eski yeni,
Ümidimi kesmem senden.

İmansızlar keser umut,
Görmüyoruz derler somut,
Belli olur bir gün komut,
Ümidimi kesmem senden.

Evim barkım yıkılsa da,
Malım mülküm yakılsa da,
Peşime el takılsa da,
Ümidimi kesmem senden.

Ellerimi bağlasalar,
Gözlerimi dağlasalar,
Urganımı yağlasalar,
Ümidimi kesmem senden.

Bataklarda batıp kalsam,
Namazları eksik kılsam,
Günah deryasına dalsam,
Ümidimi kesmem senden.

Azgın nefsim doymasa da,
Din emrine uymasa da,
Mescidlere koymasa da,
Ümidimi kesmem senden.

Nimetlerin gelmez dile,
Bozuk kitap almam ele,
Küfre girmem bile bile,
Ümidimi kesmem senden.

Gaflet ile geçse yaşım,
Belalara girse başım,
Zehir ile pişse aşım,
Ümidimi kesmem senden.

Boşa geçse, gençlik çağı,
İlacıma konsa ağı,
Aş deseler karlı dağı,
Ümidimi kesmem senden.

Hâlimden hiç sorulmasa,
Yaralarım sarılmasa,
Akan sular durulmasa,
Ümidimi kesmem senden.

Gelir bunca nimet nerden?
Medet ummam başka yerden,
Hoca der ki, geçsem serden,
Ümidimi kesmem senden.

Erenler denizdir

Erenler bir denizdir,
Âşık gerek dalacak.
Dalgıç lazım denizden,
Girip cevher alacak.

Yine ben dalgıç oldum,
Denizden cevher aldım,
Sarraf gerek cevherin,
Kıymetini bilecek.

O Server Hakk’ı bildi,
Hak katında sevildi,
Her yerde nimet hazır,
Göz gerektir görecek.

Dile rızkını Hak’tan,
O sana verir yoktan,
Nefsin bilmiş ol gerek,
Göz perdeyi silecek.

Yunus nefsi şişledi,
Zehirleri dişledi,
Yüreğime işledi,
Aşk ateşi yakacak.

Bilmez imiş

Kış bitip bahar gelmezse,
Kırmızı gül açmaz imiş.
Kırmızı gül açılmazsa,
Bülbüller zâr kılmaz imiş.

Bülbül hevesli ötmeye,
Gülle birlikte yatmaya,
Bağcı kasteder satmaya,
Gül kadrini bilmez imiş.

Aman bağcı satma gülü!
Haramdır parası, pulu,
İnletme âşık bülbülü,
Gözyaşları dinmez imiş.

Yılda bir kez hayvanlara,
Aş yeli eser bunlara,
Kimi insan, hayvan olur,
Hayvan âşık olmaz imiş.

Aşktan nasip olmayınca,
Benzer imiş bir ağaca,
Ağaçta meyve olmazsa,
Dalları eğilmez imiş.

Yunus derdine yok çare,
Dosttan ayrıldın âvare.
Yârdan ayrı kalmayanlar,
Yâr kadrini bilmez imiş.

Odur

Evvel Odur, Âhir Odur,
Canlara can veren Odur.
Azıp yolda kalmışlara,
Hemen imdat eden Odur.

Herkesin rızkını verir,
Her şey ancak Ondan gelir,
Gözsüz bunu nasıl görür?
Gönüllere giren Odur.

Kün deminde nazar eden,
Bir nazarda dünya düzen,
Sual olmaz hikmetinden,
Aşka temel olan Odur.

Düz döşedi bu yerleri,
Dikti kocaman dağları.
Direksiz tuttu gökleri,
Yeri sonra düren Odur.

Halk içinde dirlik düzen,
Sevdiğini bazen üzen,
Ak üstüne kara dizen,
Sözü Kur’an olan Odur.

O, bu yere buyuracak,
Olanları duyuracak,
Denize dalga vuracak,
Gemiye yol bulan Odur.

Onulmaz derde düşüren,
Aşk kazanını taşıran,
Yunus’u dağdan aşıran,
Evvel, Âhir olan Odur.

Yandım ben

Dostum seni seveli,
Aklım gitti, kalmışım,
Geçip ırmağı gölü,
Denizlere dalmışım.

Bir zerre aşk ateşi,
Kaynatır denizleri,
Bu sevdayı çekeli,
Tutuşarak yanmışım.

Bir kişide aşk ola,
Onda keder kalmaya,
Bu aşk geleli bana,
Gamım gitti, gülmüşüm.

Bak bu kuru ağaca,
Düşmüş idi sokağa,
Nazar kıldı, er ona,
Delikanlı olmuşum.

Yunus al aşk tadını!
Miskin koydum adını!
Rabbimin muradını,
Miskinlikte bulmuşum.

Gidiyorum

Aşk denizi çıkar yola,
Boğulmadan gidiyorum.
İki cihan meydan ola,
Devran sürüp gidiyorum.

Deryalara dalıyorum,
Nice cevher buluyorum,
Öten bülbül oluyorum,
Güller derip gidiyorum.

Şöyle biraz sessiz kalıp,
Bitmez hayallere dalıp,
Başımı elime alıp,
Yola düşüp gidiyorum.

Bülbülüm, kondum doruğa,
Uçtum yapraktan yaprağa,
Yüzümü sürüp toprağa,
Aşkla coşup gidiyorum.

Yunus aşkın avaresi,
Biçareler biçaresi,
Sendedir derdin çaresi,
Derman sorup gidiyorum.

Var benim

Seni severim nice,
Canda yerin var benim,
Uyutmaz gündüz gece,
Tuhaf hâlim var benim.

Gülü görüp dururken,
Değmez elime diken,
Korkmam düşman çok iken,
Sağlam erim var benim.

Bilmeyen der ki bana,
Söz düşer mi hiç sana?
Elbet söz düşmez bana,
Çünkü pîrim var benim.

Yunus dostla barışan,
Sensin aşka karışan,
Mâşuklara yaraşan,
Miskinliğim var benim.

Derdimi kime yanam

Derdim çoktur, kime yanam?
Nerelerde dolanayım?
Tedbirimi nasıl alam?
Hakka nasıl sığınayım?

Ne hallere soktu beni,
Seçemem dünü, bugünü,
Atsın teni, alsın canı,
Niye ona alınayım?

Onsuz olmak bana haram,
Onunladır işim tamam,
Geldi onca lütfu kerem,
Nerelerden sağlayayım?

Odur bana Yunus diyen,
İmdadıma odur gelen,
Odur beni iyi bilen,
Başka kime bağlanayım?

Medet Allah’ım

Gafletten uyanamam,
Medet Allah’ım medet!
Ateşe dayanamam,
Medet Allah’ım medet!

Ey canımın cananı,
Dertlerimin dermanı,
Âlemlerin sultanı,
Medet Allah’ım medet!

Yaşarım ölmez gibi,
Ecelim gelmez gibi,
Ölümü bilmez gibi,
Medet Allah’ım medet!

Nefsim dinlemez emir,
Gafletle geçti ömür,
Kalbim sanki bir kömür,
Medet Allah’ım medet!

Saçım başım ağardı,
Günahlar beni sardı,
Kalbim nasıl karardı,
Medet Allah’ım medet!

Bak belim bükülüyor,
Saçlarım dökülüyor,
Gözden fer çekiliyor,
Medet Allah’ım medet!

İşlerim bozuluyor,
Günahım yazılıyor,
Mezarım kazılıyor,
Medet Allah’ım medet!

Köyde, şehirde gezdim,
Nice kimseyi üzdüm,
Yalan dünyadan bezdim,
Medet Allah’ım medet!

Gidilmez yere gittim,
Ömrümü heder ettim,
Hoca der, artık bittim,
Medet Allah’ım medet!

Bilmiyorum

Dostlar bana dokunmayın,
N’oldu böyle, bilmiyorum.
Bana hiç hesap sormayın,
Mecnun muyum, bilmiyorum.

Haram lokma mı yutmuşum?
Bildiğimi unutmuşum.
Canı aşkta uyutmuşum,
Onda ne var, bilmiyorum.

Aşkım beni yakadurur,
Gönlüm dosta akadurur,
Şöyle tuhaf bakadurur,
Naçar kaldım, bilmiyorum.

Ben aşksız asla olamam,
Aşk yoksa ben nerde kalam,
Aşktır benim canım alan
Aşka kul mu bilmiyorum.

Yunus derviş oldu diye,
Benden nasihat isteme,
Sanırdım ki ben bilirim,
Şimdi bildim bilmiyorum.

Garip halim var

Derdim denmez ağyare,
Garip halim var benim.
Aşktan oldum avare,
Garip halim var benim.

Yâre kucak açayım,
Kanatlanıp uçayım,
Dost iline kaçayım,
Garip halim var benim.

Aşkı vurur canıma,
Dokunuyor kanıma,
Yaklaşılmaz yanıma,
Garip halim var benim.

Girdim aşkın bağına,
Düştüm yâr tuzağına,
Oturdum uzağına,
Garip halim var benim.

Âşık olmuşum güle,
Oyuncak gelir ele,
Yunus bu dertten öle,
Garip halim var benim.

Kim anlar

Ey dostlar, ey yarenler,
Dertlerimden kim anlar?
Deli sanır görenler,
Dertlerimden kim anlar?

Dervişler ar etmiyor,
Âşıklar zâr etmiyor,
İlaçlar kâr etmiyor,
Dertlerimden kim anlar?

Hasret beni dağlıyor,
Gözümden yaş çağlıyor,
Beni gören ağlıyor,
Dertlerimden kim anlar?

Dalgası durmaz derya,
Çaresi yok bir sevda,
Canlar yoluna feda,
Dertlerimden kim anlar?

Yunus bak, kaldın darda,
Göçelim gerçek yurda,
Yem olma kuşa kurda,
Dertlerimden kim anlar?